خودسازى و نيل به كمال انسانى در نظر ميرزاى تبريزى قدس سره‌

يكى از سؤالاتى كه معمولًا نسل جوان (به خصوص طلاب جوان) از فقيه مقدس، آيت اللَّه العظمى ميرزا جواد تبريزى قدس سره مى‌پرسيدند، اين بود كه چه كنيم كه در كارها موفق گرديم و در نهايت از زندگى خود كمال استفاده را بنماييم؟ و حركات و سكنات ما مورد رضاى پروردگار و اهل بيت عليهم السلام باشد؟

انسان موجودى كمال‌جو است كه براى رسيدن به اين كمال همه امكانات در اختيار او قرار گرفته است. «وَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً مِنْهُ»[1]؛ «و آنچه در آسمان‌ها و زمين است همه را از سوى خودش مسخر شما ساخت».

بى‌شك در اختيار گرفتن همه امكانات بدان جهت است كه انسان مراتب كمال را به صورت صعودى طى كند و بيش از پيش به موفقيت‌هايى چه در ابعاد مادى و چه معنوى دست يابد.

براى رسيدن به اهداف و خواسته‌هاى مورد نظر و چشيدن طعم شيرين موفقيت، شرايط و عواملى لازم است تا در سايه به كار بستن آنها، بهتر بتوان به آن اهداف دست يافت.

[1]- سوره‌ى جاثيه، آيه‌ى 13