سازندگى انسان‌هاميرزاى تبريزى قدس سره و نقش ايشان در سازندگى‌

فاضل محترم حجت الاسلام سيّد احمد فاطمى مى‌گويد:

يك روز بعد از نماز صبح هنوز آفتاب طلوع نكرده بود، جهت تهيه نان به نانوايى رفتم، شاطر جلو آمد و با احترام خاصى به من گفت: سيّد جان بفرما. تعجّب كردم، در قم و اين‌گونه برخورد برايم سؤال‌انگيز شد و به مرور زمان با اين نانوا دوست شدم، يك روز به او گفتم: چه شده است خيلى به طلّاب احترام مى‌گذارى؟ نانوا گفت:

يك آقا انسانيت را به من ياد داد، مرا راهنمايى كرد و تحوّل عظيم در زندگيم ايجاد كرد. گفتم: چطور مگر آن آقا كيست و چه كار كرده است؟

نانوا گفت: چند روزى مشاهده مى‌كردم يك آخوند صبح‌ها به نانوايى مى‌آيد و بسيار نورانى و با تواضع در صف نانوايى مى‌ايستاد و عجيب اين آخوند در دلم جاى گرفت، آن قدر اين مرد دلنشين بود كه مى‌رفتم جلو مى‌گفتم: آقا چند تا نان مى‌خواهيد؟ سر مبارك را بالا مى‌آورد و ضمن لبخند مليحانه‌اى مى‌گفت: من صف مى‌ايستم تا نوبتم برسد و به واسطه‌ى حركات اين مرد الهى كم كم به خود آمدم.

بعد از نماز صبح به نانوايى مى‌آمد و سفارش فقرا را مى‌كرد، گاهى‌