پنجم اينكه، خروج زنان در اطراف خيام، هنگامى واقع شد كه اسبِ بى‌صاحب سيّدالشهداء عليه السلام كنار خيام آمد و با ديدن اسب خونى، عيالات حضرت عليه السلام در خيام و اطراف آن شروع به شيون كردند كه اين پريشانى و زدن به صورت در اطراف خيام صورت گرفت و اين عمل از ديد ديگران پنهان بود؛ زيرا سيّدالشهدا عليه السلام، خيام حرم را طورى قرار داده بود كه حرم اهل‌بيت عليهم السلام در معرض ديد نباشد.

ششم اينكه، در مقتل، بدين نحو نقل شده است: هنگامى كه خواهران و دختران اهل بيت عليهم السلام اسب بى‌صاحب امام عليه السلام را ديدند، فرياد، شيون و زارى برآوردند و ام كلثوم دست بر سر نهاد، فرياد زد:

وامحمّداه واجدّاه وا ... و فرياد زد، اين حسين است كه بر زمين افتاده، سرش از قفا بريده شده و عمامه و ردايش به يغما رفته است ... و همچنين آمده است: دختران رسول صلى الله عليه و آله از حريم خيمه‌ها بيرون آمدند و گريستند و در فراق حاميان و عزيزان خود شيون كردند، آن گاه است: «خرجن من الخدور ناشرات الشعور على الخدود لاطمات و ...»[1] كه نشر شعر (در حالى كه در زير حجاب انجام داده بودند) كردند و بر سر و صورت مى‌زدند و به اطراف قتلگاه حركت كردند.

[1]. زيارت ناحيه‌ى مقدسه