مقام و جايگاه حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام ميرزاى تبريزى قدس سره و توسّل به ابوالفضل العباس عليه السلام‌

فقيه مقدّس، مرحوم ميرزاجواد تبريزى قدس سره به مجالس توسّل به اهل بيت عليهم السلام علاقه‌ى فراوان داشتند و در مجلس عزاى اهل بيت عليهم السلام بسيار اشك مى‌ريختند. ايشان با شدّت ابراز احساسات كرده و سفارش مى‌كردند كه بگوييد: روضه‌ى باب الحوايج (ابوالفضل العباس عليه السلام) را بخوانند و با شنيدن لفظ «ابوالفضل العباس عليه السلام» اشك در چشمانشان حلقه مى‌زد و به لفظ «عباس» علاقه‌ى خاصى داشتند وبه خطباء مى‌فرمودند: به «ابوالفضل العباس عليه السلام» توسّل كنيد كه‌ «باب الحوايج» است و اين شخصيت باوفا و شهيد، تمام هستى خود را در راه خداوند متعال فدا كرد و بهترين يار و ياور سالار شهيدان بود؛ به طورى كه با شهادتش مولا ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام فرمودند: «الْآن انْكَسَرَ ظَهْرِي»[1]. و ايشان حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام را نسبت به مرتبه و مقام خود معصوم مى‌دانست و در استفتايى از ايشان در خصوص عقيله‌ى بنى‌هاشم و

[1]- بحارالانوار، ج 45، ص 42 و ج 58، ص 233؛ العوالم، ص 285؛ شجره طوبى، ج 2، ص 299 و 396؛ موسوعه كلمات الامام الحسين عليه السلام، ص 570؛ أبصار العين فى انصار الحسين عليه السلام، ص 226