از محضر اساتيد نامى حوزه، مانند آيت اللَّه بروجردى رحمه الله، آيت اللَّه سيد عبدالهادى شيرازى رحمه الله، آيت اللَّه خويى رحمه الله، آيت اللَّه حجّت كوه كمره‌اى، آيت اللَّه زنوزى، آيت اللَّه خوانسارى و ... و نيز جلب اعتماد ويژه‌ى استادان مبرّز حوزه، از شاخصه‌هايى است كه در كمتر كسى از عالمان معاصر ديده مى‌شود؛ اما در اين ميان، قرابت علمى آن مرحوم با مرحوم آيت اللَّه خويى رحمه الله، ابهت خاصى را به شيوه‌ى علمى و نگارش فقهى و اصولى آن مرحوم قدس سره بخشيده است، به طورى كه همين ويژگى، در كنار دقت نظرهاى مخصوص به خود ايشان، پرجمعيت‌ترين درس فقه را، كه هر روزه در «مسجد اعظم» قم برگزار مى‌شد، نصيب ايشان كرده بود. ماحصل تلاش و كوشش شبانه روزى آن مرحوم قدس سره (كه بنابر نقل نزديكانشان، بيش از نيمى از شبانه روز را به مطالعه و تحقيق اختصاص داده بودند) تربيت هزاران شاگرد فاضل و محقّق و عالم، كه اغلب محقّقان نامى و فقهاى برجسته‌ى كشور به شمار مى‌روند و كرسى درس سطح عالى حوزه را به عهده دارند، موجب گرديد كه ساليان سال حوزه‌هاى علميه، مديون زحمات شبانه روزى و ثمرات باقيه‌ى ايشان باشند. اما در اين ميان نكته‌اى كه مورد غفلت واقع شده، حجب و حياى ذاتى آن مرحوم و نيز حساسيت ويژه‌اى است كه نسبت به دورى از شهرت و تبعات ناشى از آن داشته‌اند؛ در عين اينكه از ميرزا قدس سره، به عنوان‌