فدايت شوم! چه ثواب است از براى كسى كه در شهرهاى دور از كربلا است و او را رفتن به سوى قبر آن حضرت در مثل اين روز ممكن نباشد؟ فرمود: هرگاه چنين باشد، بيرون رود به سوى صحرا يا بالا رود، بر بام بلندى در خانه خود و اشاره كند به سوى آن حضرت به سلام، و جهد كند در نفرين كردن بر قاتلين آن حضرت و بعد از آن دو ركعت نماز كند و اين كار را در اوايل روز، پيش از زوال آفتاب انجام دهد پس ندبه كند بر حسين عليه السلام و بگريد بر او و امر كند كسانى را كه در خانه‌اش هستند- هرگاه از ايشان تقيه نمى‌كند- به گريستن بر آن حضرت، و بر پا دارد در خانه خود مصيبتى به اظهار كردن جزع بر آن حضرت، و تعزيت بگويند يكديگر را به مصيبت ايشان به حسين عليه السلام و من ضامنم براى ايشان بر خدا كه هرگاه بياورند اين عمل را، جميع آن ثواب‌ها را بهره‌مند گردند. گفتم: فداى تو شوم! ضامن مى‌شوى اين ثواب‌ها را براى ايشان و كفيل مى‌شوى اين ثواب‌ها را؟ فرمود: بلى! من ضامن و كفيلم از براى كسى كه اين عمل را به‌جا آورد. گفتم: چگونه يكديگر را تعزيت بگويند؟ فرمود كه مى‌گويند: «

أَعظَمَ اللَّهُ أُجُورَنا بِمُصابِنا بِالحُسَيْنِ عليه السلام وَجَعَلَنا وَإيّاكُمْ مِنَ الطّالِبِينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الإمامِ المَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله‌

؛ يعنى بزرگ فرمايد خداوند اجرهاى ما را به مصيبت ما به حسين عليه السلام و قرار دهد ما و شما را از خواهندگان خون او با ولى او، امام مهدى از آل محمد عليهم السلام.

و اگر بتوانى كه بيرون نروى آن روز را در پى حاجتى، چنان كن؛ زيرا آن روز، روز نحسى است كه برآورده نمى‌شود در آن، حاجت مؤمن و