همچنين ساير چيزهائى كه طبع از آنها متنفّر است احوط و اولى است.

مسأله 2637- خوردن خاك حرام است، و خوردن گل داغستان و گل ارمنى براى معالجه اشكال ندارد، و خوردن كمى از تربت حضرت سيدالشهداء (عليه السلام) براى استشفاء جايز است، و بهتر اين است كه تربت را در مقدارى از آب مثلا حل نمايند كه مستهلك شود و بعداً آن آب را بياشامند.

مسأله 2638- فرو بردن آب بينى و خلط سينه كه در دهان آمده حرام نيست. و نيز فرو بردن غذائى كه موقع خلال كردن، از لاى دندان بيرون مى‌آيد، اشكال ندارد.

مسأله 2639- خوردن چيزى كه موجب مرگ مى‌شود يا براى انسان ضرر كلّى دارد حرام است.

مسأله 2640- خوردن گوشت اسب و قاطر و الاغ مكروه است، و اگر كسى آنها را وطى (نزديكى) كند، خود و نسلشان حرام مى‌شوند و بول و سرگين آنها نجس مى‌شود و بايد آنها را از شهر بيرون ببرند و در جاى ديگر بفروشند. و بر واطى لازم است قيمتش را به صاحبش بدهد، واگر با حيوان حلال گوشتى مانند گاو و گوسفند نزديكى كنند، بول و سرگين آنها نجس مى‌شود و خوردن گوشت و آشاميدن شير آنها هم حرام است، و همچنين است نسل آنها، و بايد فوراً آن حيوان را بكشند و بسوزانند، و كسى كه با آن وطى كرده، پول آن را به صاحبش بدهد.

مسأله 2641- بزغاله و بره شيرخوار اگر از خوك به مقدارى كه گوشت و استخوانشان قوّت بگيرد، شير بخورند، خود و نسلشان حرام مى‌شوند، و در صورتى كه مقدار شير خوردن كمتر از آن باشد لازم است استبراء شوند و پس از آن حلال مى‌گردند، و استبراء آنها اين است كه هفت روز از پستان بز يا گوسفند شير بخورند، و اگر حاجت به شير نداشتند هفت روز علف بخورند، و حيوان نجاست‌خوار نيز خوردن گوشتش حرام است، و چنانچه استبرائش نمايند حلال مى‌شود، و كيفيّت استبراء آن در مسأله (226) بيان شد.

مسأله 2642- آشاميدن شراب، حرام، و در بعضى از اخبار بزرگترين گناه شمرده شده است و اگر كسى آن را حلال بداند كافر است. از حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) روايت شده است كه فرمودند: شراب، ريشه بديها و منشأ گناهان است و كسى كه شراب مى‌خورد عقل خود را از دست مى‌دهد و در آن موقع خدا را نمى‌شناسد و از هيچ گناهى باك ندارد، و احترام هيچ كس را