نكند، و اگر حيض نمى‌بيند، چهل و پنج روز از شوهر كردن خوددارى نمايد، و در صورتى كه آبستن باشد احتياط واجب آن است كه به هر كدام از زائيدن يا چهل و پنج روز كه بيشتر است عدّه نگهدارد.

مسأله 2525- ابتداى عدّه طلاق از موقعى است كه خواندن صيغه طلاق تمام مى‌شود، چه زن بداند طلاقش داده‌اند يا نداند، پس اگر بعد از تمام شدن عدّه بفهمد كه او را طلاق داده‌اند، لازم نيست دوباره عدّه نگهدارد.

عدّه زنى كه شوهرش مرده‌

مسأله 2526- زنى كه شوهرش مرده در صورتى كه آزاد است اگر آبستن نباشد، بايد تا چهار ماه و ده روز عدّه نگهدارد، يعنى از شوهر كردن خوددارى نمايد، اگرچه يائسه يا صيغه باشد يا شوهرش با او نزديكى نكرده باشد. و اگر آبستن باشد، بايد تا موقع زائيدن عدّه نگهدارد، ولى اگر پيش از گذشتن چهار ماه و ده روز، بچّه‌اى به دنيا آيد، بايد تا چهار ماه و ده روز از مرگ شوهرش صبر كند، و اين عدّه را عدّه وفات مى‌گويند.

مسأله 2527- زنى كه در عدّه وفات مى‌باشد حرام است لباس الوان بپوشد و سرمه بكشد، و همچنين كارهاى ديگرى كه زينت حساب شود بر او حرام مى‌باشد.

مسأله 2528- اگر زن يقين كند كه شوهرش مرده و بعد از تمام شدن عدّه وفات شوهر كند، چنانچه معلوم شود شوهر او بعداً مرده است بايد از شوهر دوم جدا شود، و بنابر احتياط در صورتى كه آبستن باشد تا مقدار زائيدن براى شوهر دوم عدّه طلاق و بعد براى شوهر اول عدّه وفات نگهدارد، و اگر آبستن نباشد، براى شوهر اول عدّه وفات و بعد براى شوهر دوم عدّه طلاق نگهدارد.

مسأله 2529- ابتداى عدّه وفات در صورتى كه شوهر زن غائب يا در حكم غائب باشد، از موقعى است كه زن از مرگ شوهر مطلع شود.

مسأله 2530- اگر زن بگويد عدّه‌ام تمام شده، با دو شرط از او قبول مى‌شود:

«اول» آنكه بنابر احتياط مورد تهمت نباشد.