احكام شيردادن‌

مسأله 2473- اگر زنى بچّه‌اى را با شرائطى كه در مسأله (2483) گفته خواهد شد، شير دهد، آن بچّه به اين عدّه محرم مى‌شود:

اول: خود زن، و آن را مادر رضاعى مى‌گويند.

دوم: شوهر زن كه شير مال او است و او را پدر رضاعى مى‌گويند.

سوم: پدر و مادر آن زن هرچه بالا روند اگرچه پدر و مادر رضاعى او باشند.

چهارم: بچّه‌هائى كه از آن زن به دنيا آمده‌اند يا بعد به دنيا مى‌آيند.

پنجم: بچّه‌هاى اولاد آن زن هرچه پائين روند، چه از اولاد او به دنيا آمده چه اولاد او آن بچّه‌ها را شيرداده باشند.

ششم: خواهر و برادر آن زن اگرچه رضاعى باشند، يعنى بواسطه شيرخوردن با آن زن خواهر و برادر شده باشند.

هفتم: عمو و عمّه آن زن اگرچه رضاعى باشند.

هشتم: دائى و خاله آن زن اگرچه رضاعى باشند.

نهم: اولاد شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است، هرچه پائين روند، اگرچه اولاد رضاعى او باشند.

دهم: پدر و مادر شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است هرچه بالا روند.

يازدهم: خواهر و برادر شوهرى كه شير مال او است اگرچه خواهر و برادر رضاعى او باشند.