احكام قرض‌

قرض دادن از كارهاى مستحبّى است كه در آيات قرآن و اخبار، راجع به آن زياد سفارش شده است، از پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) روايت شده كه هر كس به برادر مسلمان خود قرض بدهد مال او زياد مى‌شود و ملائكه بر او رحمت مى‌فرستند، و اگر با بدهكار خود مدارا كند، بدون حساب و به سرعت از صراط مى‌گذرد. وكسى‌كه برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد، بهشت بر او حرام مى‌شود.

مسأله 2281- در قرض لازم نيست صيغه بخوانند بلكه اگر چيزى را به نيّت قرض به كسى بدهد و او هم به همين قصد بگيرد، صحيح است.

مسأله 2282- هر وقت بدهكار بدهى خود را بدهد، طلبكار بايد قبول نمايد.

مسأله 2283- اگر در صيغه قرض براى پرداخت آن مدّتى قرار دهند، احتياط واجب آن است كه طلبكار پيش از تمام شدن آن مدّت، طلب خود را مطالبه نكند، ولى اگر مدّت نداشته باشد، طلبكار هر وقت بخواهد مى‌تواند طلب خود را مطالبه نمايد.

مسأله 2284- اگر طلبكار طلب خود را مطالبه كند، چنانچه بدهكار بتواند بدهى خود را بدهد، بايد فوراً آن را بپردازد، و اگر تأخير بيندازد گناهكار است.

مسأله 2285- اگر بدهكار غير از خانه‌اى كه در آن نشسته و اثاثيه منزل و چيزهاى ديگرى كه به آنها احتياج دارد، چيزى نداشته باشد، طلبكار نمى‌تواند طلب خود را از او مطالبه نمايد، بلكه بايد صبر كند تا بتواند بدهى خود را بدهد.