مسأله 1752- كسى كه مى‌داند روزه براى او ضرر ندارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد، و كسى كه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد، و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، و اگر شك كند روزه براى او ضرر دارد يا نه دكتر حاذق موثّق بگويد ضرر دارد يا ندارد لازم است از قول او تبعيّت كند.

مسأله 1753- اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس براى او پيدا شود، چنانچه احتمال‌او در نظر مردم‌بجا باشد، نبايد روزه‌بگيرد، واگر روزه‌بگيرد صحيح‌نيست.

مسأله 1754- كسى كه عقيده‌اش اين است كه روزه براى او ضرر ندارد، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، بنابر احتياط واجب بايد قضاى آن را بجاآورد.

مسأله 1755- غير از روزه‌هائى كه گفته شد، روزه‌هاى حرام ديگرى هم هست كه در كتابهاى مفصّل گفته شده است.

مسأله 1756- روزه روز عاشورا و روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان مكروه است.

روزه‌هاى مستحب‌

مسأله 1757- روزه تمام روزهاى سال، غير از روزهاى حرام و مكروه كه گفته شد، مستحب است، و براى بعضى از روزها بيشتر سفارش شده است كه از آن جمله است:

1- پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولى كه بعد از روز دهم ماه است، و اگر كسى آنها را بجانياورد، مستحب است قضا نمايد، و چنانچه اصلا نتواند روزه بگيرد، مستحب است براى هر روز يك مد طعام يا 6/ 12 نخود نقره سكّه دار به فقير دهد.

2- سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.

3- تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از اين دو ماه اگرچه يك روز باشد.

4- روز عيد نوروز.

5- روز چهارم تا نهم شوال.

6- روز بيست و پنجم و بيست ونهم ذى قعده.