گفت‌ «سلام عليكم» در جواب بگويد «سلام عليكم ورحمة الله».

هفتم از مبطلات نماز، خنده با صدا و عمدى است، و چنانچه عمداً بى‌صدا يا سهواً با صدا بخندد، ظاهر اين است كه نمازش اشكال ندارد.

مسأله 1160- اگر براى جلوگيرى از صداى خنده حالش تغيير كند، مثلا رنگش سرخ شود، بهتر آن است كه نمازش را دوباره بخواند.

هشتم از مبطلات نماز بنابر احتياط آن است كه براى كار دنيا عمداً با صدا گريه كند، و احتياط واجب آن است كه براى كار دنيا بى‌صدا هم گريه نكند، ولى اگر از ترس خدا يا براى آخرت گريه كند، آهسته باشد يا بلند اشكال ندارد بلكه از بهترين اعمال است.

نهم از مبطلات نماز، كارى است كه صورت نماز را بهم بزند، مثل دست زدن و به هوا پريدن و مانند اينها، عمداً باشد يا از روى فراموشى، ولى كارى كه صورت نماز را بهم نزند، مثل اشاره كردن با دست اشكال ندارد.

مسأله 1161- اگر در بين نماز به قدرى ساكت بماند كه نگويند نماز مى‌خواند، بنابر احتياط نمازش را بعد از تمام كردن اعاده كند.

مسأله 1162- اگر در بين نماز كارى انجام دهد، يا مدّتى ساكت شود و شك كند كه نماز بهم خورده يا نه، بنابر احتياط نماز را تمام كرده و دوباره بخواند.

دهم از مبطلات نماز، خوردن و آشاميدن است كه اگر در نماز طورى بخورد يا بياشامد كه نگويند نماز مى‌خواند، عمداً باشد يا از روى فراموشى، نمازش باطل مى‌شود، ولى كسى كه مى‌خواهد روزه بگيرد، اگر پيش از اذان صبح، نماز مستحبّى بخواند و تشنه باشد، چنانچه بترسد كه اگر نماز را تمام كند صبح شود، در صورتى‌كه آب روبروى‌او در دو سه قدمى‌باشد مى‌تواند در بين نماز آب‌بياشامد، امّا بايد كارى كه نماز را باطل مى‌كند، مثل رو گرداندن از قبله انجام ندهد.

مسأله 1163- اگر بواسطه عملى، موالات نماز بهم بخورد، يعنى طورى شود كه نگويند نماز را پشت‌سرهم مى‌خواند، بنابر احتياط واجب بايد نماز را بعد از تمام كردن دوباره بخواند.

مسأله 1164- اگر در بين نماز، غذائى را كه در دهان يا لاى دندانها مانده فرو ببرد، نمازش باطل نمى‌شود، و نيز اگر قند يا شكر و مانند اينها در دهان مانده باشد و در حال نماز كم كم آب شود