مسأله
909- نجس كردن زمين و سقف و بام وطرف داخل ديوار مسجد حرام است، و هركس
بفهمد كه نجس شده است بايد فوراً نجاست آن را برطرف كند، و احتياط واجب آن است كه
طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نكنند، ولى اگر نجس شود برطرف كردن آن لازم نيست
مگر در صورتى كه بقاء نجاست موجب هتك مسجد باشد.
مسأله
910- اگر نتواند مسجد را تطهير نمايد، يا كمك لازم داشته باشد و پيدا
نكند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولى بنابر احتياط واجب بايد به كسى كه احتمال
مىدهد تطهير كند اطلاع دهد.
مسأله
911- اگر جائى از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدون كندن يا خراب كردن ممكن
نيست، بايد آنجا را بكنند يا خراب نمايند در صورتى كه خرابى كلّى و مستلزم ضرر وقف
نباشد، و پر كردن جائى كه كندهاند، و ساختن جائى كه خراب كردهاند، واجب نيست،
ولى اگر چيزى مانند آجر مسجد نجس شود، در صورتى كه ممكن باشد، بايد بعد از آب
كشيدن به جاى اولش بگذارند.
مسأله
912- اگر مسجدى را غصب كنند و به جاى آن خانه و مانند آن بسازند، يا به
طورى خراب شود كه نماز خواندن در آن ممكن نباشد، بنابر احتياط باز هم نجس كردن آن
حرام است ولى تطهير آن واجب نيست.
مسأله
913- نجس كردن حرم امامان (عليهم السلام) حرام است و اگر يكى از آنها
نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بىاحترامى باشد، تطهير آن واجب است، بلكه احتياط
مستحب آن است كه اگر بىاحترامى هم نباشد آن را تطهير كنند.
مسأله
914- اگر حصير مسجد نجس شود، بنابر احتياط بايد آن را آب بكشند، ولى
چنانچه نجاست حصير بىاحترامى به مسجد باشد و بواسطه آب كشيدن، خراب مىشود و
بريدن جاى نجس بهتر باشد، بايد آن را ببرند.
مسأله
915- بردن عين نجس و متنجّس در مسجد اگر بىاحترامى به مسجد باشد حرام
است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بىاحترامى هم نباشد، عين نجس را در مسجد
نبرند.