غسل و كفن و دفن ميّت را انجام دهم، چنانچه به حرف او اطمينان دارند يا ميّت در تصرّف او است يا اينكه دو نفر عادل به گفته او شهادت دهند، بايد حرف او را قبول كرد.

مسأله 555- اگر ميّت براى غسل و كفن و دفن و نماز خود غير از ولى، كس ديگرى را معيّن كند، ولايت اين امور با او است و لازم نيست كسى كه ميّت او را براى انجام اين كارها معيّن كرده، اين وصيّت را قبول كند، ولى اگر قبول كرد، بايد به آن عمل نمايد.

كيفيّت غسل ميّت‌

مسأله 556- واجب است ميّت را سه غسل بدهند:

«اول» با آبى كه با سدر مخلوط باشد.

«دوم» با آبى كه با كافور مخلوط باشد.

«سوم» با آب خالص.

مسأله 557- سدر و كافور بايد به اندازه‌اى زياد نباشد كه آب را مضاف كند، و به اندازه‌اى هم كم نباشد كه نگويند سدر و كافور با آب مخلوط شده است.

مسأله 558- اگر سدر و كافور به اندازه‌اى كه لازم است پيدا نشود، بنابر احتياط مستحب مقدارى كه به آن دسترسى دارند در آب بريزند.

مسأله 559- اگر كسى در حال احرام بميرد، نبايد او را با آب كافور غسل دهند، و به جاى آن بايد با آب خالص غسلش بدهند مگر اينكه در احرام حج بوده و سعى را تمام نموده باشد كه در اين صورت با آب كافور بايد غسلش دهند.

مسأله 560- اگر سدر و كافور يا يكى از اينها پيدا نشود، يا استعمال آن جايز نباشد مثل آنكه غصبى باشد، بايد بجاى هر كدام كه ممكن نيست بنابر احتياط ميّت را با آب خالص غسل داده و تيمّم نيز بدهند.

مسأله 561- كسى كه ميّت را غسل مى‌دهد، بايد مسلمان دوازده امامى و بالغ و عاقل باشد و مسائل غسل را هم بداند. ولى اگر ميّت مسلمان غير اثنا عشرى را هم‌مذهب خودش بر طبق مذهبش غسل بدهد، تكليف از مؤمن اثنا عشرى ساقط است.