هشتم- شك بين چهار و شش يا چهار و بيشتر از شش، و شك بين چهار و پنج بعد از ركوع و قبل از تمام شدن سجدتين.

مسأله 244- اگر يكى از شكهاى باطل براى انسان پيش آيد، بهتر آن است كه نماز را بهم نزدند بلكه به قدرى فكر كند كه صورت نماز بهم بخورد يا از پيدا شدن يقين يا گمان نا اميد شود.

شكهائى كه نبايد به آنها اعتنا كرد

مسأله 245- شكهائى كه نبايد به آنها اعتنا كرد از اين قرار است:

«اول» شك در چيزى كه محل بجا آوردن آن گذشته است: مثل آنكه در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه.

«دوم» شك بعد از سلام نماز.

«سوم» شك بعد از گذشتن وقت نماز.

«چهارم» شك كثير الشك، يعنى كسى كه زياد شك مى‌كند.

«پنجم» شك امام در شماره ركعتهاى نماز در صورتى كه مأموم شماره آنها را بداند، و همچنين شك مأموم در صورتى كه امام شماره ركعتهاى نماز را بداند.

«ششم» شك در نمازهاى مستحبّى و نماز احتياط.