در وقت خوانده، نماز او صحيح است، واگر بفهمد نماز را پيش از وقت خوانده يا نفهمد كه در وقت خوانده يا پيش از وقت، نمازش باطل است. بلكه اگر بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز وقت داخل شده است، بايد دوباره آن نماز را بخواند.

مسأله 205- اگر يقين كند وقت داخل شده و مشغول نماز شود و در بين نماز شك كند كه وقت داخل شده يا نه، نماز او باطل است.

ولى اگر در بين نماز يقين داشته باشد كه وقت داخل شده و شك كند كه آنچه از نماز خوانده در وقت بوده يا نه، نمازش صحيح است.

مسأله 206- اگر وقت نماز به قدرى تنگ است كه بواسطه بجا آوردن بعضى‌از كارهاى مستحب نماز، مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى‌شود، بايد آن مستحب را بجا نياورد، مثلًا اگر بواسطه خواندن قنوت مقدارى از نماز بعد از وقت خوانده مى‌شود، بايد قنوت را نخواند.

مسأله 207- كسى كه به اندازه خواندن يك ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز را به نيّت اداء بخواند، ولى نبايد عمداً نماز را تا اين وقت تأخير بيندازد.

نمازهائى كه بايد به ترتيب خوانده شود

مسأله 208- انسان بايد نماز عصر را بعد از نماز ظهر و نماز عشا را بعد از نماز مغرب بخواند، و اگر عمداً نماز عصر را پيش از نماز ظهر و