مسأله 164- اگر بعضى‌از چهار طرف هموار و بعض ديگر پست و بلند باشد، در طرفى كه هموار است به اندازه پرتاب دو تير، و در طرفى كه هموار نيست به اندازه پرتاب يك تير جستجو كند.

مسأله 165- در هر طرفى كه يقين دارد آب نيست، در آن طرف جستجو لازم نيست.

مسأله 166- كسى كه وقت نماز او تنگ نيست و براى تهيه آب وقت دارد، اگر يقين دارد در محلّى دورتر از مقدارى كه بايد جستجو كند آب هست، بايد براى تهيه آب برود، و اگر گمان دارد آب هست، رفتن به آن محل لازم نيست، ولى اگر گمان او قوى و به حدّ اطيمنان باشد، بايد براى تهيه آب به آن محل برود.

مسأله 167- لازم نيست خود انسان در جستجوى آب برود، بلكه مى‌تواند كسى را كه به گفته او اطمينان دارد بفرستد، و در اين صورت اگر يك نفر از طرف چند نفر برود كافى است.

مسأله 168- اگر بعد از داخل شدن وقت نماز، وضو داشته باشد و بداند كه اگر وضوى خود را باطل كند تهيه آب براى او ممكن نيست يا نمى‌تواند وضو بگيرد، چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد نبايد آن را باطل نمايد، ولى مى‌تواند با عيال خود نزديكى كند اگرچه بداند كه از غسل متمكّن نخواهد شد.