احكام غسل كردن‌

مسأله 150- در غسل ارتماسى يا ترتيبى پاك بودن تمام بدن پيش از غسل لازم نيست بلكه اگر به فرو رفتن در آب يا ريختن آب به قصد غسل، بدن پاك شود غسل محقق مى‌شود.

مسأله 151- كسى كه از حرام جنب شده و بخواهد با آب گرم غسل كند عرق مى‌كند، مانعى ندارد.

مسأله 152- اگر در غسل به اندازه سرموئى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است ولى شستن مثل توى گوش و بينى و هر چه از باطن شمرده مى‌شود، واجب نيست.

مسأله 153- جائى را كه شك دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن، چنانچه قبلًا از ظاهر بوده بايد بشويد و الّا واجب نيست.

مسأله 154- اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن به قدرى گشاد باشد كه داخل آن از ظاهر شمرده شود، بايد آن را شست و گرنه شستن آن لازم نيست.

مسأله 155- چيزى را كه مانع رسيدن آب به بدن است بايد برطرف كند، و اگر پيش از آنكه يقين كند برطرف شده غسل نمايد غسل او باطل است.

مسأله 156- اگر موقع غسل شك كند، چيزى كه مانع از رسيدن آب باشد در بدن او هست يا نه، بايد وارسى كند تا مطمئن شود كه‌