چنانچه زمين آن پست و بلند يا به جهت زيادى درختان راه رفتن در آن دشوار است بايد در هر يك از چهار طرف به اندازه پرتاب يك تير قديمى كه با كمان پرتاب مى‌كردند ([1]) در جستجوى آب رود و الّا بايد در هر طرف به اندازه پرتاب دو تير جستجو نمايد.

دوم از موارد تيمّم:

مسأله 308- اگر بواسطه پيرى، يا ترس از دزد و جانور و مانند اينها، يا نداشتن وسيله‌اى كه آب از چاه بكشد، دسترسى به آب نداشته باشد، بايد تيمّم كند، و همچنين است اگر تهيه كردن آب يا استعمال آن به قدرى مشقّت داشته باشد كه مردم آن را تحمّل نمى‌كنند، ولى در صورت اخير چنانچه تيمّم ننمايد و وضو بگيرد وضوى او صحيح است.

سوم از موارد تيمّم:

مسأله 309- اگر از استعمال آب بر جان خود بترسد، يا بترسد كه بواسطه استعمال آن مرض يا عيبى در او پيدا شود، يا مرضش طول بكشد، يا شدّت يابد يا به سختى معالجه شود، بايد تيمّم نمايد، ولى اگر آب گرم براى او ضرر ندارد، بايد با آب گرم وضو بگيرد يا غسل كند.

مسأله 310- لازم نيست يقين كند كه آب براى او ضرر دارد، بلكه اگر احتمال ضرر بدهد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد و از آن احتمال، ترس براى او پيدا شود، بايد تيمّم كند.

[1]() مجلسى اول( قدس سره) در كتاب شرح من لايحضره الفقيه، مقدار پرتاب تير را دويست گام معيّن فرموده است.