مسأله 231- اگر سه روز پشت‌سرهم نشانه‌هاى حيض يا روزهاى عادت خون ببيند و پاك شود، چنانچه دوباره خونى كه داراى نشانه‌هاى حيض است يا در روزهاى عادت است ببيند، و روزهائى كه خون ديده و در وسط پاك بوده، روى هم از ده روز بيشتر نشود، روزهائى هم كه در وسط پاك بوده حيض است.

مسأله 232- اگر خونى ببيند كه از سه روز بيشتر و از ده روز كمتر باشد و نداند خون دمل و زخم است يا خون حيض، نبايد آن را خون حيض قرار دهد.

مسأله 233- اگر خونى ببيند كه نداند خون زخم است يا حيض، بايد عبادتهاى خود را بجاآورد مگر اينكه حالت سابقه‌اش حيض باشد.

مسأله 234- اگر خونى ببيند و شك كند كه خون حيض است يا استحاضه، چنانچه شرائط حيض را داشته باشد، بايد حيض قرار دهد.

مسأله 235- اگر خونى ببيند كه نداند خون حيض است يا بكارت، بايد خود را وارسى كند، يعنى مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند بعد بيرون آورد، پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بكارت است، و اگر به همه آن رسيده، حيض مى‌باشد.

مسأله 236- اگر كمتر از سه روز خون ببيند و پاك شود و بعد سه روز خون در عادت يا با نشانه‌هاى حيض ببيند، خون دوم حيض است و خون اول اگرچه در روزهاى عادتش باشد، حيض نيست.

احكام حائض‌

مسأله 237- چند چيز بر حائض حرام است:

اول: عبادتهائى كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل يا تيمّم بجاآورده شود، ولى بجاآوردن عبادتهائى كه وضو و غسل و تيمّم براى آنها لازم نيست، مانند نماز