و بسيار هستند، قضيه سيد الشهداء عليه السّلام دليل بر حقّانيت مذهب و وسيله هدايت براى مردم در همه زمانها مى‌باشد و بر همه لازم است اين شعار را حفظ كنند و بدان جهت آنهايى كه با دين و برنامه‌هاى دينى معاندت دارند از اين كار منع مى‌كنند، شما هم مواظب باشيد مورد وسوسه شيطان قرار نگيريد، و اللّه العالم.

1827

- خداوند مبتهج بالذات است، و اين ابتهاج ذاتى خداوند ريزش دارد و شادمانى موجى ايجاد مى‌كند كه عالم هستى از آن ايجاد مى‌شود، بدين ترتيب اصل ريشه خلقت ابتهاج، شادى و سرور ذات الهى است، بنا بر اين چرا مطالبى كه واعظان، گويندگان و مداحان ما درباره عزا و مرثيه گفته‌اند به مراتب بيشتر و حجيم‌تر از مطالبى است كه در شادى و طرب گفته‌اند؟

بسمه تعالى‌

- اين مطلب اساس ندارد، خلقت روى مشيّت و حكمت خداوندى است كه در اشياء ديده است، و اللّه العالم.

1828

- مردم دوران عزادارى را بسيار طولانى كرده‌اند و علاوه بر ايام محرم و صفر، ايام فاطميه و ... را نيز پديد آورده‌اند كه به آن مناسبت عزادارى و اندوهناكى مى‌كنند.

بسمه تعالى‌

- چنانكه در جوابهاى سابق گفته شد عزادارى براى اهل بيت عليهم السّلام كه خود، وسيله تقرّب به خداوند متعال است با خدمت به اسلام و مردم و مملكت امام زمان عليه السّلام منافاتى ندارد، در هر حال ايام عزادارى بايد حفظ شود و با شكوه برگزار شود، و اللّه العالم.

1829

- براى انسان شاد بودن قاعده است و غمناك بودن استثناء است ... و جامعه ما دچار عارضه‌اى هست و آن اين است كه تجليّات اندوه در ميان ما بسى بيشتر و مشخص‌تر است تا تجليّات شادى، و حتى پاره‌اى از متديّنان گمان مى‌كنند كه غمناكى با دين‌دارى متناسب‌تر است تا شادمانى و خوشى، نظر شما چيست؟

بسمه تعالى‌

- انسان اگر بداند مخلوق آخرتى است و در آخرت بايد حيات طيّبه داشته باشد، در دنيا براى رسيدن به آن عشق پيدا مى‌كند و آن مقدار كه از دست او مى‌آيد به تكاليف عمل كرده و اعمال خير كه از بهترين آنها خدمت به اسلام و ترقى دادن به مملكت امام زمان عليه السّلام و كمك به ضعفاء است انجام خواهد داد، انجام خدمت و تلاش و كوشش براى‌