بسمه تعالى: بله ذكر مبتدئه از باب مثال بوده و مفيد انحصار نمى‌باشد، والله العالم.

سؤال (84) مرحوم آية الله خوئى (قدس سرّه) در فصل پنجم از منهاج الصالحين در احكام حيض مسئله را اين گونه عنوان فرموده (حكم خون در ايام عادت)، ولى عادت را مقيد به وقتيه نكرده است. با اينكه كلام ايشان در مسئله منطبق به عادت وقتيه تنها مى‌شود. آيا اين عنوان شامل عادت وقتيه و عدديه هر دو مى‌شود يا اينكه در تفسير مسامحه شده و انحصار در عادت وقتيه دارد؟

بسمه تعالى: مراد از ايام عادت در عنوان فقط عادت وقتيه مى‌باشد، والله العالم.

سؤال (85) در همان فصل پنجم كه مربوط به حكم خون حيض در ايام عادت مى‌باشد، مرحوم آقاى خوئى (قدس سرّه) مى‌فرمايد (در صورتى كه هر دو خون مساوى باشند) آيا مراد از تساوى دو خون، تساوى آن‌ها در علايم مربوط به خون حيض مى‌باشد يا مراد تساوى دو خون در صفات راجع به مطلق خون مى‌باشد. اگرچه در صفات راجع به حيض مساوى نباشند. مثل اينكه يكى از آن‌ها داراى صفات استحاضه بوده باشد؟

بسمه تعالى: مراد از اين عبارت تساوى در صفات حيض مى‌باشد، والله العالم.

سؤال (86) همچنين مرحوم آقاى خوئى (قدس سرّه) در همان فصل پنجم مى‌فرمايد (در صورتى كه هيچ كدام از دو خون مصادف با ايام عادت نباشد، هر چند به خاطر اين جهت كه زن صاحب عادتى نمى‌باشد) آيا مصادف نشدن با ايام عادت فرع اين نيست كه زن صاحب عادت باشد، پس چگونه مرحوم سيد خوئى (قدس سرّه) مى‌فرمايد، هر چند صاحب عادت نباشد؟

بسمه تعالى: مراد از اين جمله زن مبتدئه و مضطربه مى‌باشد، والله العالم.