تبريزى (قدس سرّه): اگر اعتقاد داشته و يا اينكه احتمال مى‌داده كه خوردن آب براى او جايز مى‌باشد، فقط قضا واجب بوده و كفاره ندارد.

سؤال (253) اگر دختر در سن 10 سالگى داخل شده و از روزه گرفتن عاجز بوده و توان آن را ندارد، آيا قضاى اين موارد واجب مى‌باشد و يا اينكه بايد فديه بدهد؟

خوئى (قدس سرّه): اگر در سالى كه روزه را در آن افطار كرده، تا رمضان ديگر نتواند قضا نمايد و توان آن را نداشته باشد، بايد براى هر روز فديه بدهد و در صورتى كه بعد از گذشت رمضان تا سال آينده توان روزه گرفتن داشته باشد، بايد قضا نمايد.

سؤال (254) اين سؤال زياد مطرح مى‌شود كه در بسيارى موارد دخترهايى كه در اوايل بلوغ بايد روزه بگيرند به جهت جهل به مسايل شرعى و عدم فهم صحيح از تكليف روزه را مى‌خورند و گاهى موارد به خاطر پيشنهاد و اجبار والدين خود، روزه‌ها را مى‌خورند، آيا در اين موارد كفاره بر آن‌ها لازم مى‌باشد يا فقط قضا لازم است؟

خوئى (قدس سرّه): در فرض مسئله فقط قضا لازم است و كفاره لازم نمى‌باشد، والله العالم.

سؤال (255) بسيارى از دختران در ابتداى بلوغ بدن آنان ضعيف بوده، خانواده‌ى آنان به جهت مهربانى و دلسوزى آنان را از روزه منع مى‌كنند و اگر افطار نكنند، مورد اذيت خانواده واقع مى‌شوند، آيا اين موضوع مجوّز افطار براى اين دختران مى‌شود؟

بسمه تعالى: اگر اين دختران قدرت و توان روزه گرفتن را ندارند و يا اينكه روزه براى آنان حرجى و مشكل مى‌باشد، روزه واجب نبوده، ولى بعداً