محورهاى مورد بحث:

1. احكام تشريعى اسلامى: ضرورى، نظرى، واقعى و اجتهادى.

2. اجتهاد و تقليد: به حكم ضرورت پيروى از دين، دو عمل ضرورى در اسلام است.

3. مباحث اصولى، مباحثى نظرى است و مباحث فقهى، مباحثى تطبيقى است.

4. حركت فكرى اجتهادى، بيانگر اصالت فكرى و شخصيت مستقل مسلمانان در امر تشريع و قانونگذارى است كه در طول تاريخ، در اين حركت، از كتاب و سنّت مدد گرفته‌اند.

5. فقه و اصول، دو دانش به هم پيوسته است و رابطه اين دو از نوع رابطه علم تطبيقى با علم نظرى در مراتب و درجات مختلف است.

6. اختلاف مجتهدان در احكام اجتهادى، نتيجه افكار آنان است و صبغه‌اى اسلامى دارد.

احكام شرعى اسلامى‌

در اسلام، احكام شرعى به دو دسته كلى تقسيم مى‌شود:

1. احكام شرعى ضرورى: اين دسته از احكام شرعى به رغم فاصله زمانى كه نسبت به عصر تشريع در اثر گذر سالها و قرنهاى طولانى دارد، احكامى است كه بين همه مسلمانان براى هميشه، ثابت، پابرجا و محفوظ است.

اين دسته از احكام كه به حكم ضرورت، بايد از آنها پيروى شود، نسبت به مجموعه احكام شرعى، تقريباً بيش از شش درصد نيست. در اين دسته، اختلافى بين فقها و مجتهدان نيست، بلكه در احكام شرعى نظرى- كه به آنها اشاره خواهد شد- كه اثبات آنها نيازمند اعمال نظر و فكر است، در پرتو بحث‌هاى نظرى و تطبيقى در دو دانش اصول و فقه، بين فقها اختلاف نظر وجود دارد.