اينكه اگر مكلّف قربانى را هنگام احرام با خود بياورد و در حجّ نيز نزد خود نگه داشته باشد، واجب است كه روز عيد آن را قربانى كند، و اين حج، حج قران ناميده مى‌شود، چون حاجى قربانى را همراه خود نگه مى‌دارد؛ و امّا اگر هنگام احرام قربانى را پيش خود نداشته باشد، حج افراد ناميده مى‌شود، از آن نظر كه حاجى به تنهايى حج نموده و قربانى را به همراه نياورده است.

يكسان بودن اعمال حجّ تمتع با حجّ افراد

در موارد زير حج تمتع و حج افراد با هم مساوى است:

1- احرام.

2- وقوف در عرفات و مزدلفه.

3- رمى جمره عقبه.

4- حلق يا تقصير براى مردان، و فقط تقصير براى زنان.

5- طواف خانه خدا و نماز آن.

6- سعى بين صفا و مروه.

7- طواف نساء و نماز آن.

8- بيتوته در منى در شب يازدهم و دوازدهم.

9- رمى جمرات سه‌گانه در روز يازدهم و دوازدهم.

و امّا قربانى كردن در حجّ افراد واجب نيست، مگر آنكه حاجى قربانى را هنگام احرام بستن به همراه داشته باشد كه در اين صورت بايد آن را در منى قربانى كند.