احكام سعى‌

مسأله 411- اگر سعى را عمدا ترك كند و بداند كه واجب است يا نداند، و با از دست رفتن فرصت پيش از وقوف در عرفات نتواند آن را بجاى آورد، عمره و حج او باطل است.

مسأله 412- اگر به خاطر فراموشى سعى را ترك كند، هر وقت يادش آمد، بايد انجام دهد، هر چند بعد از فراغت از اعمال حج باشد، و اگر نمى‌تواند خودش انجام دهد، يا به زحمت و مشقت مى‌افتد، نايب بگيرد.

مسأله 413- اگر شخصى خودش نمى‌تواند سعى را انجام دهد، حتى سواره و يا توسط ديگران- چنانچه گذشت- بايد نايب بگيرد.

مسأله 414- پس از طواف و نماز، تأخير انداختن سعى به مدت چند ساعت بدون اينكه در انجام سعى سختى و مشقتى باشد، جايز است. اما با اختيار تأخير انداختن سعى تا فردا جايز نيست. اگر عمدا و با توجه تا فردا تأخير بيندازد، سعى باطل است.

مسأله 415- اگر در سعى عمدا و با توجه و به قصد اين كه جزء سعى هست زياد كند، مانند شوط هشتم، نهم و ... سعى باطل است.

اما اگر شوط زيادى را به عنوان عمل جداگانه انجام دهد، هر چند به دنبال سعى باشد، اشكال ندارد. و اگر در سعى سهوا و يا به خاطر ندانستن مسأله زياد كند، سعى باطل نيست.

مسأله 416- اگر از روى خطا و اشتباه در سعى زياد كند، سعى درست است. و آن چه زياد است- خود يك شوط كامل باشد يا بيشتر