در اين صورت اگر وقت كافى دارد بايد برگردد و طواف را انجام دهد.

سپس اعمال ما بعد آن را بجاى آورد، و اگر وقت كافى براى انجام اين اعمال و درك وقوف در عرفات ندارد، عمره او باطل است، و اگر به خاطر ندانستن مسأله طواف را ترك كرده باشد نيز همين حكم را دارد.

2- اگر مكلّف طواف را از روى نادانى به حكم و به جهت جهلى كه در واجب بودن آن دارد ترك نمايد، حكم اين صورت مانند حكم صورت اوّل خواهد بود.

3- اگر عمدا طواف حج تمتع را ترك كند، چه حكم آن را بداند يا نداند، تا اينكه با پايان يافتن ماه ذى الحجة وقت آن تمام شود، حج و احرام او هر دو باطل است. و كسى كه به خاطر جهل به حكم، طواف را ترك كرده، بايد يك شتر كفاره دهد.

4- اگر طواف را چه طواف عمره يا حج باشد از روى فراموشى يا غفلت ترك كند، حج او باطل نمى‌شود. بنابراين در صورتى كه طواف عمره را فراموش كرده، اگر زمانى متوجه شود كه بدون از دست دادن زمان وقوف در عرفات بتواند آن را انجام دهد، بايد طواف را به جاى آورد، وگرنه بعد از اعمال منى با نيت قضا طواف نمايد. و در صورتى كه طواف حج تمتع را فراموش كرده، اگر پيش از بيرون آمدن از مكه متوجه شود، بايد طواف را انجام دهد. ولى اگر پس از بازگشت به شهر و ديار خود متوجه شود، در صورتى كه نمى‌تواند برگردد، نايب بگيرد، و اگر خودش بتواند برگردد و آن را انجام دهد، مخير است كه خود آن را انجام دهد يا نايب بگيرد.

5- اگر بعضى از شوطهاى طواف را فراموش كند و هنگام انجام‌