نقص چهار شوط يا بيشتر از آن باشد، در اين حالت نيز در صورت امكان كمبود را كامل نمايد و الّا نايب بگيرد، هر چند در دو صورت اخير احتياط اقتضاء مى‌كند كه مكلف يك طواف كامل به قصدى كه شامل كامل نمودن طواف و از سر گرفتن آن باشد به حسب آنچه كه واقعا از او خواسته شده بجا بياورد.

ج- موالات بين شوطها فقط در حال تذكر و التفات شرط است، و اما در حال فراموشى و غفلت، موالات شرط نيست، بنابراين اگر طواف‌كننده مقدارى از شوطها را فراموش كند و از مطاف هم بيرون رود و بعد از بهم خوردن موالات يادش بيايد، شوطهايى را كه انجام داده باطل نمى‌شود، و با تكميل كردن نقص‌ها طوافش صحيح مى‌باشد، و لازم نيست طواف خود را دوباره از سر بگيرد.

زيادى در طواف‌

مقصود از زيادى در طواف اين است كه طواف‌كننده بعد از كامل كردن طواف يك شوط ديگرى را به قصد اين كه جزء طواف است بجا بياورد حال چه از ابتدا اين قصد را داشته يا بعدا، و در اثناى انجام طواف اين قصد را نمايد و يا بعد از پايان طواف چنين قصدى كند، اما اگر شوط اضافه را به قصد جزئيت انجام ندهد، زيادى محقق نمى‌شود و طواف را باطل نمى‌كند.

مسأله 390- اگر طواف‌كننده در طوافش اضافه نمايد، شش صورت دارد:

1- مكلف قصد كند تا طوافش را بيشتر از هفت شوط بجا بياورد،