مسأله
331- بر هر مكلّفى چه محرم و چه غير محرم- چه مرد و چه زن- جايز نيست
گياهان و درختان حرم را قطع كرده و يا بكند. البتّه آنچه كه هنگام راه رفتن بطور
طبيعى و معمولى از بين برود اشكالى ندارد، و همچنين جايز است انسان، چهار پايان را
رها نمايد تا علف بخورند. در اين ميان چند مورد از اين حكم مستثنى مىباشند كه
كندن آنها جايز است:
1-
إذخر كه گياه معروفى است.
2-
درخت خرما، و درخت ميوهدار.
3-
علفهايى كه خوراك شتر مىباشد.
4-
آنچه كه انسان خود كاشته و يا در ملك و خانهاش برويد. امّا آنچه كه قبل از تملك
در ملك او روييده باشد، نبايد قطع نمود.
مسأله
332- درختى كه ريشهاش در حرم، و شاخ و برگش خارج از آن و يا بالعكس
باشد، حكم درختى را دارد كه تمام آن در داخل حرم است.
مسأله
333- كفاره كندن و يا قطع درخت، قيمت آن است كه بايد صدقه داده شود. امّا
كندن و يا قطع نمودن علفها، كفّاره ندارد.
مسأله
334- قطع نمودن شاخههاى درختان بنابر احتياط كفّاره دارد.