نجات جان بيمار به طور قطعى و صد در صد، به اين عضو توقف داشته باشد و تنها در اين صورت است كه خانواده ميات مى تواند براى نجات جان بيمار به اين عمل اقدام نمايد، مشروط به شرايط ذيل:

اول: اين كه اين عمل منحصر به عضو برادر نابالغ باشد؛ به گونه اى كه پيوند عضو شخصى بالغ مفيد واقع نشود. اما اگر منحصر به او نباشد، خانواده حق اين كار را ندارد؛ بلكه بايد به جاى عضو برادر نابالغ، عضو بالغ را پيوند بزنند.

دوم: اين كه عضو داده شده از اعضاى رييسى به يكى از دو معنايى كه قبلًا بيان شد نباشد. بدين معنى كه نه حيات به آن توقف داشته باشد و نه قطع آن باعث زشت شدن چهره و اندام شود.

سوم: اين كه اين عمل، خطر جدى براى آينده صغير نابالغ نداشته باشد.

با تحقق شرايط فوق خانواده ميت مى‌توانند قطع عضو نابالغ را اجازه دهند. همچنين حالت پدر نسبت به فرزندش نيز همين حكم را دارد؛ زيرا پدر نيز براى چنين تصرفاتى ولايت ندارد. پس جواز اين عمل منوط به شرايط ذكرشده مى باشد.

اما ديه ساقط نمى گردد و بر دوش كسى است كه مباشر عمليات پيوند باشد نه كسى ديگر، ولى اگر بدون تحقق شرايط فوق، داكتر دست به قطع عضو نابالغ بزند، قصاص مى شود، هرچند با اجازه‌