مقدمه‌

حضرت آيت الله العظمى شيخ محمد اسحاق فياض (حفظه الله تعالى)!

السلام عليكم و رحمت الله و بركاته.

نيمه دوم قرن بيستم، شاهد تحقق مهم ترين دستاوردهاى دانش پزشكى بوده است. از جمله اين دستاوردها تحقق امورى است نسبت به حيات و صحت انسان، كه با ظهور ابزارهاى فنى نوين پزشكى در درمان بيمارى هاى مزمن و دشوار، مرزهاى سنتى و كلاسيك پزشكى را در نورديد و جان هزاران انسان را از مرگ حتمى نجات بخشيد. مخصوصاً بعد از پيروزى بزرگى كه با شناخت ابزارها و شيوه هاى منتهى به كاميابى عمليات «پيوند اعضا» به وقوع پيوست. اين پيروزى زمانى اتفاق افتاد كه دواى جديدى كشف گرديد كه دستگاه مقاومت بدن را از نپذيرفتن عضو بيگانه مانع مى شد.

اما اين كاميابى ها يك خلاء حقوقى و قانونى را ايجاد كرد كه بايد

اين خلاء توسط اشخاص مورد نظر و آشنا با موضوع، پُر مى‌شد؛ زيرا