[166] م- مستحب است از طرف خويشاوندان يا غير آنها حج بجا آورد تبرعا، چه زنده باشند يا مرده و همچنين از طرف معصومين، و نيز طواف از طرف آنها و غير آنها مستحب است بشرط آنكه در مكه نباشند يامعذور باشند.

[167] م- كسى كه زاد و راحله ندارد مستحب است قرض كند و به حج برود در صورتى كه مى‌تواند قرض را اداء كند.[1]

[168] م- با مال حرام جايز نيست به حج‌[2] برود و اگر مال او مشتبه است و علم به حرمت آن ندارد، مى‌تواند آن را صرف كند.

[169] م- بعد از فارغ شدن از حج استحبابى مى‌تواند ثواب آن را بديگرى هديه كند همچنانكه در وقت شروع مى‌تواند آن را نيت كند.

[170] م- كسى كه مال ندارد تا با آن حج بجا آورد مستحب است ولو با اجاره دادن خودش و نيابت از ديگرى به حج برود.

[1]- و ليكن پس از قرض كردن حج بر وى واجب شده و حجة الاسلام او است.

[2]- وليكن حج وى صحيح است و قربانى را بايد از مال حلال و يا در ذمه بخرد.