مگر اينكه از طرف صاحب پول مجاز در نايب
گرفتن باشد كه در اين صورت مىتواند ديگرى را در اصل عمل حج نايب كند، و در صورتى
كه بدون اجازه نيابت را به ديگرى واگذار كرد و او عمل را انجام داد، حج از طرف
منوب عنه واقع مىشود[1] ولى پول را بايد به صاحبش
برگرداند و صاحب پول ضامن چيزى نيست و اجرت نايب را بايد امر كننده بپردازد.
[126] س- از هر كاروان نوعاً چند نفر از خدمه به
نيابت آمدهاند و بناچار بايد نيمه شب از مشعر براى انجام كارهاى لازم در منى يا
همراه ضعفا، به منى بروند، سؤال اين است كه آيا اجير شدن و نيابت آنان صحيح است
يا خير؟
ج- باتوجه به اينكه از معذورين هستند و نمىتوانند وقوف اختيارى در
مشعر را درك كنند نيابت آنان صحيح نيست[2]،
و اگر قبل از استخدام اجير شدهاند بايد حج را بجا آورند و وقوف اختيارى را درك
نمايند.
[127] س- آيا شخص زنده در موردى كه مىتواند نايب
بگيرد بايد از بلد نايب بگيرد يا از ميقات، و اگر ديگرى براى او نايب بگيرد كفايت
مىكند يا خير؟
ج- نايب گرفتن از ميقات كفايت مىكند و خودش بايد نايب بگيرد و نايب
[1]- اگر منوب عنه زنده است
نيابت بدون اذن او مجزى نيست مگر اين كه از طرف منوبعنه مأذون بوده كه به ديگرى
نيابت را واگذار كند.
[2]- نيابت آنان بى اشكال
است و ذمّه منوب عنه فارغ مىگردد و ليكن چنانچه اجاره بروقوف كامل اختيارى در
مشعر قرار گرفته باشد استحقاق اجرة السمّى را ندارد و بايد رضايت موجر را جلب
كند.