كند كه بجا آورده يا نه اعتنا نكند.

[1275] م- اگر بعد از انداختن شك كند كه كيفيت آن صحيح بوده يا نه، اعتنا نكند.

[1276] م- اگر در وقتى كه مشغول رمى جمره عقبه است شك كند كه اولى را يا دومى را يا هر دو را رمى كرده يا صحيح انجام داده يا نه اعتنا نكند.

[1277] م- اگر در عدد شك كند كه آيا هفت بوده يا كمتر، قبل از آنكه داخل شود در رمى جمره بعدى، بايد آنچه محتمل است كه كسر شده بياورد تا يقين كند هفت عدد شده، هرچند منصرف از عمل شده باشد و مشغول كارهاى ديگر باشد بنا بر احتياط واجب.[1]

[1278] م- اگر بعد از گذشتن روزى كه بايد رمى كند يقين پيدا كند كه يكى از سه جمره را رمى نكرده ظاهراً جايز است اكتفا به قضاى رمى جمره عقبه كند و احتياط آن است كه هر سه را قضا كند.

[1279] م- اگر بعد از آنكه داخل در جمره بعدى شد شك كند در عدد قبلى، پس اگر بداند چهار سنگ از قبلى را انداخته و شك كند كه بقيه را يا بعض از آنها را انداخته يا نه به احتياط واجب بقيه را اتيان كند اگر چه بعد از اتيان جمره بعدى، و اگر در كمتر از چهار، شك داشته باشد تا مقدار چهار اعتناء نكند و سه سنگ ديگر را بزند.[2]

[1]- بلكه بنابر اظهر.

[2]- در هيچيك از فروض مسأله به شك خود اعتنا نكند.