[848] م- اگر فراموش كرد بعض‌[1] سعى را در عمره تمتع، پس به گمان اينكه اعمال عمره تمام شده، از احرام خارج شد و بعد از آن نزديكى با زنان كرد، واجب است برگردد و سعى را تمام كند و احتياط واجب آن است كه يك گاو براى كفاره ذبح كند.

[849] م- اگر فراموش كرد بعض سعى را در عمره تمتع و تقصير كرد و بعد از آن نزديكى با زنان كرد، احتياط واجب آن است كه به دستور مسأله سابق عمل كند، بلكه احتياط واجب آن است كه در اين دو حكم، سعى در غير عمره تمتع را نيز ملحق به تمتع كند در كفاره و اتمام.

[850] م- اگر شك كند در عدد رفت و آمدها بعد از تقصير اعتنا نكند، و اگر شك كند بعد از آنكه از عمل فارغ شد و منصرف شد، چون بناگذارى بر اتمام و اعتنا نكردن به شك خالى از اشكال نيست‌[2]، احتياط آن است كه آنچه احتمال نقص مى‌دهد اتمام كند خصوصاً اگر شك در ناقص گذاشتن در اين باشد كه عمداً براى حاجتى ترك كرده است سعى را، كه برگردد و اتمام كند كه در اين صورت وجوب اتمام بعيد نيست و اگر شك در زياده دارد و مى‌داند ناقص نشده اعتنا نكند. [851] م- اگر بعد از فارغ شدن از سعى يا از هر دورى شك در درست آوردن آن كند اعتنا نكند و سعيش صحيح است و همين طور اگر در بين رفت و

[1]- و يا كلّ سعى را فراموش كند.

[2]- اظهر اين است كه بايد به اين شك اعتنا شود، و شك در عدد اشواط سعى را باطل‌مى‌كند مگر يقين كند كه هفت بار بدون زياده و يا نقيصه سعى كرده است.