[632] م- اگر سهواً يا غفلتاً يا جهلًا طواف را بى وضو به جا آورد طوافش باطل است و همين طور اگر با حال جنابت يا حيض و نفاس به جا آورد.

[633] م- اگر كسى مريض يا طفلى را حمل كند و طواف دهد و خودش نيز قصد طواف كند طواف هر دو صحيح است.

[634] م- در حال طواف تكلم كردن و خنده نمودن و شعر خواندن اشكال ندارد لكن كراهت دارد و مستحب است در حال طواف مشغول دعا و ذكر خدا و تلاوت قرآن باشد.

[635] م- واجب نيست در حال طواف روى طواف كننده طرف جلو باشد بلكه جايز است به يمين و يسار نگاه كند و صفحه صورت را برگرداند بلكه به عقب نگاه كند و مى‌تواند طواف را رها كند و خانه را ببوسد و برگردد از همانجا اتمام كند.

[636] م- جايز است در بين طواف براى رفع خستگى و استراحت بنشيند يا دراز بكشد و بعد از همانجا اتمام كند، ولى نبايد آنقدر طول دهد كه موالات عرفيه به هم بخورد و اگر آن قدر نشست احتياط آن است كه اتمام كند و اعاده نمايد.[1]

[1]- اعاده كافى است و أولى اعاده به نيت أعم از اتمام و اعاده است.