كه بعد از پاك شدن نماز آيات را بخواند.

471- هر يك از ركوعهاى نماز آيات ركن است، پس اگر عمداً يا اشتباهاً كم يا زياد شود نماز آيات باطل مى‌شود.

سوم- نماز واجب به واسطه نذر يا ...:

472- صورت نماز واجب به نذر يا عهد يا قسم يا واجب به شرط ضمن عقد لازم، يا واجب به امر پدر و مادر، همان صورت فرائض و نوافل است، ولى در سعه و ضيق و كيفيت خواندن، قسم اخير تابع امر و الدين است و بقيه تابع قرار داد مكلف مى‌باشند.

چهارم- نماز ميّت:

473- نماز ميّت و مسائل مربوط به آن در احكام اموات بيان شده است.

پنجم- نماز قضاء:

بجا آوردن عملى را كه وقت معين دارد در همان وقت معيّن اداء گويند، و انجام دادن آن را بعد از وقتش قضاء مى‌نامند.

474- اگر مكلّف نمازهاى واجب يوميّه را در وقت آنها نخواند، واجب است بعد از وقت آنها را قضاء كند، و نيز اگر نماز آياتى را كه براى خواندن آن در هنگام وقوع حادثه فرصت هست- مانند خسوف و كسوف- در وقتش نخواند، واجب است آن را قضاء كند؛ مگر اينكه مقدارى از خورشيد يا ماه گرفته باشد و مكلّف تا بعد از باز شدن متوجه گرفتگى آنها نباشد، كه قضاء نماز آيات بر او واجب نيست.

475- قضاء نماز كسى كه در تمام وقت نماز ديوانه بوده است واجب نيست، چه جنون او هميشگى باشد يا أدوارى، و نيز كسى كه در تمام وقت نماز بيهوش يا مبتلاء به حيض يا نفاس باشد، قضاء آن نماز بر او واجب نيست.

476- در هر حالى از سفر يا حضر نماز فوت شود، مكلّف بايد قضاء آن را طبق وظيفه‌اى كه در حال فوت نماز داشته است بجا آورد، پس اگر مثلًا در سفر نماز ظهر از او فوت شده باشد، بايد قضاء آن را شكسته بخواند، اگرچه در حضر باشد؛ و اگر در حضر از او فوت شده باشد، بايد قضاء آن را تمام بجا آورد، اگرچه در سفر باشد.