2- بعد از پاشيدن آب كسانى كه حاضرند- مخصوصاً آنان كه در نماز ميّت نبوده‌اند- دستها را بر قبر بگذارند، و انگشتها را باز كرده در خاك فرو برند- و بهتر است رو به قبله از طرف سر باشند- و هفت مرتبه سوره مباركه قدر را بخوانند، و براى ميّت طلب آمرزش كنند، البته اين كيفيت اختصاص به وقت دفن ندارد، بلكه هر وقت انسان قبر مؤمنى را زيارت كند، اين اعمال مستحب است، 3- ولىّ ميّت يا كسى كه از طرف او اذن دارد، پس از دفن و رفتن حاضرين بار ديگر با آواز بلند ميّت را تلقين كند، 4- براى ميّت قرآن بخوانند، 5- تا سه روز براى اهل خانه ميّت غذا بفرستند؛ و غذا خوردن نزد آنان و در منزلشان مكروه است، 6- براى ميّت صدقه بدهند، 8- در شب اول دفن براى ميّت دو ركعت نماز وحشت بخوانند.

نماز وحشت:

383- دستور خواندن نماز وحشت آن است كه در ركعت اول بعد از حمد يك مرتبه آية الكرسى- و بنابر أحوط تا «هُمْ فِيها خالِدُونَ»- و در ركعت دوم بعد از حمد ده مرتبه سوره قدر بخوانند، و بعد از سلام بگويند: «أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‌ مُحُمَّدٍ وَ آلِ مُحُمَّدٍ، وَ ابْعَثْ ثَوابَها إِلى‌ قَبْرِ فُلانٍ» و بجاى كلمه فلان اسم ميّت را بگويند.

نماز وحشت را در هر موقع از شب اول دفن مى‌توان خواند؛ ولى بهتر است در اول شب بعد از نماز عشاء خوانده شود.

384- زيارت قبور مؤمنين در روزهاى دوشنبه و پنجشنبه- خصوصاً عصر آن- و صبح شنبه بر مرد و زن سنّت مؤكّد است، به شرط اينكه جزع نكنند و صبر نمايند.

385- نشستن بر روى قبر و تكيه كردن به آن مكروه است.

چهارم- حرمت نبش قبر:

386- نبش قبر ميّت مسلمان- يعنى شكافتن قبر او- اگرچه ميّت بچه يا ديوانه باشد حرام است؛ مگر در موردى كه رجحان شرعى داشته باشد و سبب هتك حرمت ميّت و ايذاء به خلق نباشد.

تذكر- موضوعات و فقرات بخش «احكام مربوط به اموات» بطور كامل در جلد اوّل فقرات فقهيّه، صفحات 245 تا 306 بيان شده‌اند.