376- اگر چند جنازه باشد، و تأخير نماز بر تك تك آنها سبب فساد باشد، بايد براى همه آنها يك نماز بخوانند.

و- احكام مربوط به دفن:

377- واجب است ميّت مسلمان را طورى در زمين دفن كنند كه بوى او بيرون نيايد و درندگان هم نتوانند بدنش را بيرون آورند؛ و اگر بترسند كه جانور بدن او را بيرون آورد، بايد قبر را با آجر و ... محكم كنند.

378- بايد ميّت را در قبر طورى به پهلوى راست بخوابانند كه جلو بدن او- صورت، سينه، شكم، زانوها و انگشتان پايش- رو به قبله باشد و همچنين است حكم در جسد بى سر و سر يا سينه تنها؛ بلكه بنابر أحوط هر جزئى كه ممكن باشد به اينگونه دفن شود، بايد به همين صورت دفن گردد.

379- دفن ميّت مسلمان در جايى كه بى‌احترامى به او باشد- مانند جايى كه خاكروبه و كثافت مى‌ريزند- و نيز در جاى غصبى و در زمينى كه مثل مسجد براى غير دفن كردن وقف شده است جائز نيست.

380- اگر دفن ميّت ممكن نباشد، سائر واجبات او مانند غسل و كفن و ... ساقط نمى‌شود.

مستحبات مربوط به دفن:

381- مستحبات راجع به دفن ميّت سى و يك امر مى‌باشند كه برخى از آنها عبارتند از: 1- با دست و بدون بكار بردن ابزار ماشينى براى مؤمن قبر بكنند، 2- اهداء زمين براى دفن مؤمن، 3- ميّت را به قبرستان دور نقل ندهند؛ مگر اينكه از جهتى بهتر باشد، نظير انتقال از عرفات به مكّه معظّمه، و يا انتقال به نجف اشرف كه عذاب قبر و سؤال مَلَكين از او برداشته شود، و يا انتقال به كربلاء و كاظمين و قبور سائر ائمّه عليهم السلام و يا انتقال به مقبره علماء و صلحاء و جايى كه مردمان خوب در آنجا دفن شده‌اند يا مردم براى فاتحه اهل قبور بيشتر به آنجا مى‌روند، 4- قبر را به اندازه قامت انسان متوسط گود كنند، 5- جنازه را در چند ذرعى قبر بر زمين بگذارند، و تا سه مرتبه كم كم نزديك ببرند، و در هر مرتبه زمين بگذارند و بردارند، و در نوبت چهارم وارد قبر كنند، 6- اگر ميّت مرد است در دفعه سوم طورى او را زمين بگذارند كه سر او به طرف پايين قبر باشد؛