310- احتياط مستحب آن است كه اگر خاك موجود باشد، مكلف بر چيز ديگر تيمم نكند؛ و نيز احتياط مستحب آن است كه اگر خاك نباشد با ريگ، و اگر ريگ نباشد با كلوخ، و چنانچه كلوخ هم نباشد با سنگ، و اگر سنگ نباشد با چيزهاى ديگر مانند گچ و آهك پخته و گِل پخته تيمم كند؛ و اگر امر دائر شود بين تيمم به گچ يا به آهك، يا بين تيمم به يكى از اين دو و تيمم به گل پخته، مكلف مخير است به هر كدام كه بخواهد تيمّم كند؛ هرچند احتياط آن است كه در اين صورت به هر دو تيمم نمايد.

311- اگر خاك و ريگ و كلوخ و سنگ و سائر چيزها به ترتيبى كه در فقره قبل ذكر شد پيدا نشوند، مكلف بايد به گرد و غبارى كه در فرش و لباس و مانند اينها است تيمم نمايد؛ و چنانچه گرد و غبارى پيدا نشود، بايد به گِل تيمم كند؛ و اگر گِل هم پيدا نشود، احتياط واجب آن است كه نماز را بدون تيمم بخواند؛ و در اين صورت واجب است بعداً قضاء آن نماز را بجا آورد.

312- چيزى كه مكلف بر آن تيمم مى‌كند بايد پاك و مباح باشد؛ و اگر چيز پاكى كه تيمم بر آن صحيح است ندارد، بنابر احتياط واجب بايد بدون تيمم نماز بخواند، و بعد قضاء آن نماز را بجا آورد.

313- چيزى كه مكلف بر آن تيمم مى‌كند نبايد غصبى باشد؛ و بنابر احتياط واجب مكان آن هم نبايد غصبى باشد، پس اگر بر خاك غصبى تيمم كند، يا خاكى را كه مال خود او است بى اجازه در ملك ديگرى بگذارد و بر آن تيمم كند، تيمم او باطل مى‌باشد. البته حكم به بطلان تيمم در موارد مذكور مشروط به اين است كه انسان غصبى بودن آنها را بداند و عمداً تيمم كند؛ اما اگر غصبى بودن آنها را نداند يا فراموش كرده باشد، تيمم او صحيح است، اگرچه خودش غاصب آنها باشد.

314- مستحب است مكلف بر چيزى تيمم كند كه گرد و خاكى داشته باشد كه بر دست بماند؛ و بعد از زدن دست بر آن دست را بتكاند كه گرد و خاك آن بريزد.

شروط صحّت تيمّم:

315- صحيح بودن تيمم متوقف بر شش شرط است:

شرط اول: پاك بودن اعضاء تيمّم، پس در تيمم بايد پيشانى و كف دستها و پشت دستها