1330- برخى از امور مستحب مربوط به بيع عبارتند از: 1- حليم بودن و بردبارى در معامله، 2- ذكر گفتن در بازار، 3- مسامحه در معامله و گرفتن طلب، 4- سخت‌گيرى نكردن فروشنده در قيمت جنس، 5- خريدار و فروشنده از خدا طلب خير و بركت نمايند، 6- اگر مشترى پشيمان شود و بخواهد كالايى را كه خريده پس بدهد، فروشنده پس گيرد و قيمت را به او برگرداند و همچنين است اگر فروشنده پشيمان شود، 7- فروشنده ابتداء به فروش نمايد. 1331- برخى از امور مكروه مربوط به بيع عبارتند از: 1- سود گرفتن از مؤمنين و اهل تقوى در چيزهايى كه براى قوت مى‌خرند؛ و در صورت ناچارى سزاوار است به سود كم اكتفاء كند، 2- تعريف كردن فروشنده و بدگويى كردن خريدار از كالاى مورد معامله، 3- اعلام نكردن عيب ظاهرى كالا، 4- سوگند خوردن در حال فروش متاع، 5- سود گرفتن از كسى كه فروشنده به او وعده احسان داده، 6- آشكار نمودن جنس خوب و پنهان كردن جنس بد در زير آنها، البته در صورتى كه عيب كالا ظاهر و محسوس باشد؛ و الّا اعلام عيب واجب است، 7- بيهوده گشتن در بازار.

سوم- انواع بيع به لحاظ مبيع:

بيع- خريد و فروش- به لحاظ مبيع- يعنى كالاى مورد معامله- به سه دسته تقسيم مى‌شود: 1- بيع صَرف، 2- بيع ثِمار (ميوه‌ها)، 3- بيع حيوان.

اول- بيع صَرف:

بيع صرف يعنى خريد و فروش طلا به طلا و طلا به نقره و نيز خريد و فروش نقره به نقره و نقره به طلا.

1332- در بيع صرف فروشنده و خريدار بايد پيش از جدا شدن از يكديگر تمام جنس و عوض را به يكديگر تحويل دهند؛ و حتى اگر مقدار كمى از آنچه قرار گذاشته‌اند را تحويل ندهند، معامله بطور كلّى باطل مى‌شود؛ و فقط نسبت به آنچه قبض شده صحيح است.

1333- طلا و نقره از جنس ربوى هستند، و اگر هر يك از آنها در مقابل جنس خودش فروخته شود، بر دو طرف معامله لازم است طورى معامله كنند كه گرفتار ربا نشوند، به اين معنا كه وزن‌