دارند، 11- هر زمينى كه صاحب ندارد، هرچند موات نباشد و قابل انتفاع باشد، مانند جزائر و معادن، 12- صَفوَة الملوك (اموال برجسته و گرانبهايى كه متعلق به پادشاهان بوده و در جنگ بدست مسلمين افتاده‌اند)، 13- غنائمى كه در جنگهاى بدون اجازه امام معصوم عليه السلام يا در زمان غيبت آن حضرت بدون اجازه حكومت اسلامى جامع الشرائط بدست آمده باشند، 14- زمينهاى مربوط به كفار كه بدون جنگ و خونريزى در اختيار مسلمين قرار مى‌گيرند، 15- اموال كسانى كه از دنيا مى‌روند و وارث ندارند.

1004- تصرف شخصى در انفال به اندازه معمول و در حدّ نياز عرفى اشكال ندارد؛ ولى تصرفات خارج از معمول كه عرفاً نياز به اجازه دارند- مانند استخراج معادن و گنجها و استفاده عمده از جنگلها و سائر اموال عمومى- بنابر احتياط واجب بايد با اجازه حكومت عدل اسلامى باشد. 1005- انفال يكى از مهمترين منابع مالى و اقتصادى حكومت عدل اسلامى مى‌باشند، و حفظ آنها از هرگونه تجاوز و آفت و ضرر و زيان طبيعى و غير طبيعى وظيفه سردمداران حكومت عدل اسلامى و سائر مردم مى‌باشد.

1006- زمين موات شرعاً ملك كسى نيست هر چند به نام كسى سند آن زمين تنظيم شده باشد، و واگذارى آن با هر عنوانى مانند خمس و اجاره و ... جائز نيست.

1007- خريد و فروش و اجاره و ... چراگاه‌هايى كه از انفال و اموال عمومى محسوب مى‌شوند در هيچ حال صحيح نيست.

1008- جنگلها و چراگاه‌هاى طبيعى كه هيچگونه سابقه احياء و آباد كردن در آنها وجود ندارد ملك اختصاصى كسى محسوب نمى‌شوند.

تذكر- موضوعات و فقرات بخش «انفال» بطور كامل در جلد دوم فقرات فقهيّه، از صفحه 325 تا صفحه 330 بيان شده‌اند.