احكام نجاسات:

92- نجس كردن خطّ و ورق قرآن كريم حرام است، و اگر نجس شود، بايد فوراً آن را آب بكشند، و اگر جلد قرآن نجس شود، در صورتى كه بى احترامى به قرآن باشد بايد آن را آب كشيد.

93- اگر ورق قرآن يا چيزى كه احترام آن لازم است- مثل كاغذى كه اسم خدا يا پيغمبر يا سائر معصومين عليهم السلام بر آن نوشته شده- در مستراح بيفتد، واجب است آن را بيرون بياورند و آب بكشند، اگرچه خرج داشته باشد؛ و چنانچه بيرون آوردن آن ممكن نباشد، نبايد تا زمانى كه يقين كنند آن ورق پوسيده است به آن مستراح بروند، و نيز اگر تربت حضرت سيّد الشهداء عليه السلام در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد، تا وقتى كه يقين نكرده‌اند كه تربت به كلّى از بين رفته است نبايد به آن مستراح بروند.

94- دادن قرآن به كافر حرام است، و گرفتن آن از او واجب مى‌باشد.

95- نجس كردن زمين و سقف و بام و قسمت داخلى ديوار مسجد حرام است، و هر كس بفهمد بايد فوراً آن را تطهير نمايد؛ و بنابر احتياط واجب فرش مسجد و قسمت خارجى ديوار آن نيز همين حكم را دارند؛ ولى اگر واقف قسمت خارجى ديوار را جزء مسجد قرار نداده باشد، تطهير آن قسمت واجب نيست، همچنين است حكم نجس كردن حرم پيامبر و سائر معصومين عليهم السلام.

96- داخل شدن كفّار در مسجد- هرچند براى شنيدن مطالب اسلامى باشد- اشكال دارد، زيرا علاوه بر كفر معمولًا جنب نيز مى‌باشند؛ و اگر بخواهند جهت شنيدن مطالب اسلامى داخل مسجد شوند، بايد محلى را در كنار مسجد تهيه نمود كه عنوان مسجد نداشته باشد.

97- خوردن و آشاميدن چيز نجس و متنجّس و نيز خوراندن آن به ديگران حرام مى‌باشد؛ ولى در حال ضرورت اشكال ندارد، و همچنين بنابر احتياط واجب خوراندن چيز نجس و متنجس به اطفال حرام است؛ ولى اگر خود طفل غذاى متنجّس بخورد يا با دست نجس شده غذا را نجس كند و بخورد جلوگيرى از او لازم نيست؛ ولى خوراندن به حيوانات اشكال ندارد.

98- اگر انسان ببيند كسى چيز نجس مى‌خورد يا با لباس نجس نماز مى‌خواند، لازم نيست به او خبر دهد.