چنانچه خشك شده آنها به اندازه نصاب برسد بايد زكات آنها را بدهد.

929- گندم و جو و خرما و كشمش داراى يك نصاب هستند، و نصاب آنها از 288 من تبريز 45 مثقال كمتر است، كه تقريباً معادل با 836 كيلو و 882 گرم مى‌باشد.

930- گندم، جو، خرما و كشمشى كه زكات آنها را داده‌اند، اگر چند سال هم نزد مالك باقى بمانند زكات ندارند.

931- اگر گندم و جو و خرما و انگور از آب باران يا آب نهر آبيارى شوند، يا از رطوبت زمين استفاده كنند، زكات آنها يك دهم است؛ و اگر با ابزارى مانند دلو و پمپ و ... آبيارى شوند، زكات آنها يك بيستم است.

932- اگر گندم و جو و خرما و انگور هم از آب باران يا آب نهر يا رطوبت زمين استفاده كنند و هم از آبيارى با ابزارى مانند دلو و پمپ و ...، چنانچه طورى باشد كه عرفاً بگويند با ابزار آبيارى شده‌اند، زكات آنها يك بيستم است؛ و اگر عرفاً بگويند از آب نهر يا آب باران يا رطوبت زمين استفاده كرده‌اند، زكات آنها يك دهم است.

سوم- مخارج زكات، تصرف و معامله در زكات:

933- مالك غلّات اربعه مى‌تواند مخارجى را كه براى گندم و جو و خرما و انگور صرف شده است- حتى آن مقدار از قيمت اسباب و لباس كه به واسطه زراعت كم شده است- از حاصل آنها كم كند، و پس از كم كردن مخارج چنانچه مقدار مال به حدّ نصاب برسد، بايد زكات آن را بدهد.

934- اگر خود مالك يا عائله او پيش از پرداخت زكات، مقدارى از محصولى كه زكات آن واجب شده است را مصرف كنند يا به كسى بدهند، واجب است زكات آن مقدار را هم پرداخت نمايند.

چهارم- مستحقين زكات:

935- مستحقين زكات هشت گروه مى‌باشند: 1- فقير، 2- مسكين، 3- عاملين بر زكات، 4- المؤلّفة قلوبهم، 5- رِقاب (بردگان و كنيزان)، 6- غارِمين (بدهكاران)، 7- فى سبيل اللّه،