گروه اول- شرائط مختصه وجوب زكات شتر و گاو و گوسفند:

913- اين شرائط عبارتند از:

شرط اول: گذشت سال، پس در وجوب زكات حيوانات زكوى مذكور، گذشت سال معتبر است، يعنى زمانى زكات آنها واجب مى‌شود كه در تمام يازده ماه از سال اول همه شرائط وجوب زكات فراهم باشد، و در اين صورت به مجرّد دخول ماه دوازدهم زكات آنها واجب مى‌شود و برقرار مى‌ماند.

شرط دوم: بيكار بودن حيوانات زكوى در تمام سال؛ پس در مورد حيوانات زكوى مذكور شرط است كه در تمام سال بيكار باشند؛ البته كاركردن آنها در مدت كوتاهى از سال- مثلًا يك يا دو روز در طول سال- مانع وجوب زكات آنها نمى‌باشد.

شرط سوم: سائمه بودن حيوانات زكوى مكور در تمام سال؛ پس در وجوب زكات حيوانات شرط است كه در تمام سال سائمه باشند، يعنى در بيابان بچرند و از علف بيابان تغذيه كنند؛ و اگر حيوانات زكوى در تمام سال يا مدتى از آن، از علف چيده شده يا از زراعتى كه ملك صاحب آن حيوانات يا ملك شخص ديگر است تغذيه كنند زكات ندارند؛ و اما اگر در تمام سال مدت كوتاهى- مثلًا يك يا دو روز- به اين صورت تغذيه كنند، بهتر است زكات آنها را بدهد.

شرط چهارم: رسيدن به حدّ نصاب؛ پس در وجوب زكات حيوانات مذكور شرط است كه تعداد هر يك از آنها به حدّ نصاب مخصوص خود- كه به ترتيب بيان مى‌شود- رسيده باشد.

نصاب شتر:

914- شتر داراى دوازده نصاب است: 1- پنج شتر، كه زكات آنها يك گوسفند است، 2- ده شتر، كه زكات آنها دو گوسفند است، 3- پانزده شتر، كه زكات آنها سه گوسفند است، 4- بيست شتر، كه زكات آنها چهار گوسفند است، 5- بيست و پنج شتر، كه زكات آنها پنج گوسفند است، 6- بيست و شش شتر، كه زكات آنها يك شتر ماده‌اى است كه يك سال آن تمام شده و داخل در سال دوم شده باشد، 7- سى و شش شتر، كه زكات آنها يك شتر ماده‌اى است كه دو سال آن تمام شده و داخل در سال سوم شده باشد، 8- چهل و شش شتر، كه زكات آنها يك شتر ماده‌اى است كه سه سال آن تمام شده و داخل در سال چهارم شده باشد، 9- شصت و يك شتر، كه زكات آنها