شد بجا آورد، روزه او صحيح است.

831- كسى كه بدن ميّتى را مسّ كرده و غسل مسّ ميّت بر او واجب شده است، مى‌تواند بدون انجام غسل روزه بگيرد، و اگر در حال روزه هم بدن ميّت را مسّ نمايد، روزه‌اش باطل نمى‌شود.

سوم- اجتناب از مُفطرات:

832- مُفطرات روزه- كارهايى كه روزه را باطل مى‌كنند- عبارتند از: 1- خوردن و آشاميدن، 2- جماع، 3- استمناء، 4- دروغ بستن به خدا يا يكى از پيغمبران يا جانشينان آنها، 5- رساندن غبار غليظ به حلق، 6- اماله كردن با چيز روان، 7- قى كردن.

اول- خوردن و آشاميدن:

833- اگر روزه‌دار عمداً چيزى بخورد يا بياشامد- كم يا زياد- روزه او باطل مى‌شود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب، و چه خوردن آن معمول نباشد مثل خاك 834- اگر شخص روزه‌دار سهواً چيزى بخورد يا بياشامد، روزه‌اش باطل نمى‌شود.

835- استعمال آمپولى كه صرفاً جهت مداوا بكار مى‌رود براى روزه‌دار اشكال ندارد؛ ولى بهتر است از استعمال آمپولى كه بجاى غذاء بكار مى‌رود خوددارى نمايد.

836- اگر شخص روزه‌دار چيزى را كه لاى دندانهايش مانده، عمداً فرو ببرد، روزه‌اش باطل مى‌شود.

837- اگر روزه‌دار در ماه رمضان از روى فراموشى مثلًا لقمه در دهان بگذارد و بعد متذكر شود كه روزه است، واجب است لقمه را بيرون آورد؛ و چنانچه با امكان بيرون آوردن لقمه عمداً آن را فرو ببرد، روزه‌اش باطل مى‌شود؛ و اگر روزه او روزه رمضان باشد، علاوه بر وجوب قضاء كفاره هم بر او واجب مى‌شود، و همچنين است حكم هر روزه‌اى كه قضاء و كفاره دارد.

838- فرو بردن آب دهان- چه كم باشد و چه زياد- روزه راباطل نمى‌كند، اگرچه به واسطه خيال كردن ترشى و مانند آن، در دهان جمع شده باشد.

839- فرو بردن اخلاط سر و سينه قبل از رسيدن به فضاء دهان اشكال ندارد؛ ولى اگر داخل فضاء دهان شوند، احتياط واجب است كه آنها را فرو نبرند.

840- جويدن غذاء براى بچه يا پرنده و نيز چشيدن غذاء- كه معمولًا غذا در اين دو صورت به‌