سلام نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بجا آورد.

هفتم: شك بين سه و چهار و پنج در حال ايستاده، كه نمازگزار بايد بنشيند، و تشهد بخواند، و بعد از سلام نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و سپس دو ركعت نماز احتياط نشسته بجا آورد.

هشتم: شك بين پنج و شش در حال ايستاده، كه نمازگزار بايد بنشيند، و تشهد بخواند، و نماز را سلام دهد، و سپس دو سجده سهو بجا آورد.

نهم: شك بين چهار و بيشتر، بعد از سر برداشتن از سجده دوم، كه نمازگزار بايد بنا بر چهار بگذارد و نماز خود را تمام كند و بعد از سلام نماز دو سجده سهو بجا آورد؛ اگرچه در مورد شك بين چهار و شش و بيشتر از شش احتياط آن است كه نماز را اعاده كند.

764- اگر يكى از شكهاى صحيح براى نمازگزار پيش آيد، نبايد نماز را بشكند؛ و چنانچه نماز را بشكند، معصيت كرده است.

765- اگر گمان نمازگزار اول به يك طرف بيشتر باشد، و سپس دو طرف در نظر او مساوى شوند، بايد به دستور شك عمل نمايد.

766- اگر شك نمازگزار از بين برود و شك ديگرى برايش پيش آيد- مثلًا اول شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بعد شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت- بايد به دستور شك دوم عمل كند.

767- اگر نمازگزار بعد از نماز بفهمد كه در نماز شكى برايش پيش آمده است، ولى نداند كه آن شك از شكهاى باطل بوده، يا از شكهاى صحيح، بايد نماز را دوباره بخواند؛ و اگر بداند كه از شكهاى باطل نبوده است ولى نداند از كدام يك از اقسام شكهاى صحيح بوده است، بايد دو ركعت نماز احتياط ايستاده و دو ركعت نشسته نماز احتياط و دو سجده سهو بجا آورد.

768- كسى كه نشسته نماز مى‌خواند، اگر يكى از شكهايى پيش بيايد كه بايد براى آنها يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نماز احتياط نشسته بخواند، بايد دو ركعت نشسته بجا آورد؛ و اگر شكى برايش پيدا شود كه بايد براى آن، دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند، بايد دو ركعت نشسته بجا آورد؛ و در شك بين دو و سه و چهار بايد يك ركعت نماز احتياط نشسته بخواند و پس از آن دو ركعت نشسته نيز بجا آورد.