710- جمله: «السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ» جزء سلام نماز نمى‌باشد، بلكه از توابع تشهد است، و افضل استحبابى است كه پيش از دو سلام ديگر گفته شود.

711- تمام واجبات تشهّد غير از واجب دوم و سوم- گفتن شهادتين و فرستادن صلوات- واجبات سلام نيز مى‌باشند.

712- اگر نمازگزار سلام نماز را فراموش كند و پيش از بهم خوردن صورت نماز يادش بيايد، چنانچه كارى هم كه عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل مى‌كند- مثل پشت به قبله كردن- انجام نداده باشد، بايد سلام را بگويد و نمازش صحيح است؛ و اگر بعد از بهم خوردن صورت نماز يادش بيايد، بهتر است آن نماز را دوباره بخواند، زيرا در فرض اخير كارى كه عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل مى‌كند- مانند پشت به قبله كردن- در بين نماز و قبل از خروج از آن واقع شده است.

713- اگر نمازگزار شك كند كه سلام نماز را گفته است يانه، چنانچه صورت نماز بهم خورده باشد يا پس از انجام كارى باشد كه عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل مى‌كند، نبايد به شك خود اعتناء نمايد؛ امّا اگر صورت نماز بهم نخورده باشد يا كارى كه عمدى و سهوىِ آن نماز را باطل مى‌كند از او سر نزده باشد، بايد سلام نماز را بگويد، و نمازش صحيح است.

دهم- ترتيب:

714- نمازگزار بايد تمام كارهاى نماز را به گونه اى كه در صورت نماز ذكر شد به ترتيب انجام دهد.

715- اگر نمازگزار عمداً ترتيب نماز را بهم بزند- مثلًا سوره را پيش از حمد بخواند، يا سجود را پيش از ركوع بجا آورد- نمازش باطل مى‌شود.

716- اگر نمازگزار ركنى را فراموش كند، و چيزى را كه بعد از آن است و ركن نمى‌باشد بجا آورد- مثلًا پيش از انجام دادن دو سجده تشهد بخواند- چنانچه در اين حالت متذكر شود، بايد برگردد و ركن را بجا آورد، و آنچه را اشتباهاً پيش از ركن خوانده است دوباره بخواند.

717- اگر نمازگزار چيزى را كه ركن نيست فراموش كند، و ركن بعد از آن را بجا آورد، و در همين حالت متذكر شود- مثلًا حمد را فراموش كند و مشغول ركوع شود، و در ركوع متذكر شود- نمى‌تواند براى تدارك آن فراموش شده برگردد، بلكه نمازش به همين صورت صحيح مى‌باشد.