و 307) بيان شده است.

281- چيزهايى را كه بايد بيش از يك مرتبه بشويند لازم نيست دفعات شستن آنها پشت سر هم باشد، پس اگر شى‌ء متنجّس را يكبار امروز و يكبار روز ديگر بشويند پاك مى‌شود، لكن بعد از هر دفعه بايد فوراً آن را فشار دهند تا غساله‌اش خارج شود.

282- در مواردى كه بايد متنجّس را بيش از يك مرتبه بشويند، اگر در شستن وهله اول عين نجاست با آب مطلق برطرف شود- به طورى كه چيزى از آن نماند- يك مرتبه شستن حساب مى‌شود، بنابر اين در متنجّس به بول كه بايد دو مرتبه شسته شود، چنانچه با آب مطلق نجاست را برطرف كنند و يكبار ديگر بشويند كفايت مى‌كند؛ ولى اگر با آب مضاف نجاست را برطرف كنند، واجب است بعد از آن دو مرتبه ديگر شسته شود.

283- در تطهير اشياء بايد وجودِ مادّىِ محسوسِ نجاست برطرف شود، و در اين صورت باقى ماندن بو و رنگ و ديگر صفات آن اشكال ندارد، پس اگر بر دست كسى چربى متنجّس باشد و آن را بشويد پاك مى‌شود، حتى اگر چربى باقى بماند، چون چربى صفت است؛ ولى اگر روغن متنجّس ماليده باشد، تا روغن از بين نرود پاك نمى‌شود، بنابر اين گوشت و دنبه‌اى كه نجس شده‌اند مثل چيزهاى ديگر آب كشيده مى‌شوند، و نيز اگر خون را از لباس و مانند آن برطرف نمايند و آن را آب بكشند پاك مى‌شود، و باقى ماندن رنگ خون اشكال ندارد؛ مگر اينكه به واسطه رنگ يا سائر صفات يقين كنند يا احتمال عقلائى بدهند كه وجود مادّىِ محسوس نجاست در آن چيز باقى مانده است، كه در اين صورت آن چيز نجس مى‌باشد.

284- تا انسان يقين يا اطمينان به زوال عين نجاست پيدا نكند، چيز متنجّس پاك نمى‌شود.

285- لباس نجسى را كه رنگ آميزى شده است، اگر در آب كثير فرو برند و آب پيش از آنكه به واسطه رنگ پارچه مضاف شود به تمام آن برسد، آن لباس پاك مى‌گردد، و همچنين اگر با آب قليل آب بكشند، و در هر دفعه پيش از آنكه آب به واسطه رنگ پارچه مضاف شود به تمام آن برسد، آن لباس پاك مى‌شود، اگرچه موقع‌