احكام خِلل در نماز

خِلل در نماز يعنى كم يا زياد كردن شرائط يا اجزاء يا جزء اجزاء نماز، و بر سه قسم مى‌باشد:

1- خللى كه موجب بطلان نماز است، 2- خللى كه بايد تدارك شود، 3- خللى كه نبايد تدارك شود.

اول- خللى كه موجب بطلان نماز است:

1310- هرگاه نمازگزار چيزى از واجبات نماز را از روى عمد كم يا زياد كند- هرچند حرفى از حروف كلمات قرائت يا سكون و حركت كلمات آن باشد- نماز او باطل مى‌شود.

1311- اگر نمازگزار در بين نماز ذكر يا قرائت يا دعائى را كه جزء نماز نيست به قصد جزئيّت زياد كند، نمازش باطل مى‌شود؛ ولى اگر بدون قصد جزئيّت زياد كند اشكال ندارد، به شرط اينكه آنقدر زياد نباشد كه عرفاً بگويند نماز نمى‌خواند.

1312- انجام دادن كارهاى مباح خارج از نماز- مثل خاراندن بدن و ...- هرگاه صورت نماز را محو نكنند و از مبطلات هم نباشند ضرر ندارد.

1313- اگر نمازگزار به سبب سهو يا اضطرار موالات بين حروف و كلمات را